.พุ่มตะแบกแรกงามค่อยช้ำหม่น
ร่วงทยอยลอยหล่นบนพื้นหญ้า
ทิ้งต้นเหงาร้าวใจไรัวิญญาณ์
ขาดน้ำท่ามาพร่างพรมชะโลมใจ 

.หนุ่มป่าไม้เคยเริงร่าคราวันก่อน
ค่อยล้าอ่อนซ่อนระกำน้ำตาไหล
ทั้งเหนื่อยหน่ายกล้ำกลืนฝืนทนไป
แต่เมื่อคราวสาวจากไกลไร้ปรานี 

.ไม่นานมาตะแบกเจ้าสกาวฝัน
สร้างสีสันอันอะเคื้องามเหลือที่
เริ่มผลิช่อละออพวงม่วงมาลี
ดูเริงรื่นชื่นชีวียินดีนัก 

.ต่างกับหนุ่มป่าไม้กายใจเหงา
ต้องฝืนเศร้าโศกชีวิตพิษอกหัก
ทนทำงานกลางไพรพ่ายแพ้รัก
ระทมหนักอ้างว้างไม่สร่างซา

.โอ้ตะแบกแสนสุขใจในชีวิต
หวังผลิตสร้างเผ่าพันธุ์ที่ฝันหา
เร่งออกผลพาประเทืองเมลืองตา
คอยรอท่าเมล็ดหมายกระจายไป 

.ยิ่งนานวันสาวผันไปคล้ายลาลับ
ไม่หวนกลับเคียงชีวาหนุ่มป่าไม้
ทนหมองหม่นคนเดียวห่อเหี่ยวใจ
มองทางไหนมืดมนอนธการ 

.พุ่มตะแบกแตกใบงามซ้ำอีกหน
คราวถึงฝนหล่นเอื้อเมื่อแล้งผ่าน
พาชีวิตเริงรื่นแสนชื่นบาน
ได้เจือจานหนุนเกื้อเพื่อสังคม 

.หนุ่มป่าไม้ใต้ตะแบกใจแหลกยับ
ทิ้งทุกข์ลับกลับชีวินสิ้นขื่นขม
ฮึดใจกายหมายพงพีที่ชื่นชม
หวังสุขสมรอสาวใหม่คนใจเดียว

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

หมายเหตุ ขอบพระคุณเจ้าของภาพประกอบ

Last updated: 2021-01-24 20:54:59