•การปลูกป่าต้องสังวรก่อนทั้งหมด

คือกำหนดแน่ชัดวัตถุประสงค์

ดูทิศทางวางเป้าหมายให้เจาะจง

ด้วยมั่นคงอย่าโลเลเฉไปมา

•เพื่อการเลือกพันธุ์ไม้ได้ถูกต้อง

ตามครรลองสิ่งแวดล้อมที่พร้อมหน้า

อากาศดินไฟลมน้ำต้องนำพา

อีกบรรดาสัตว์ทั้งหลายตรองให้ดี

•หลังปลูกแล้วเร่งบำรุงรักษาไว้

ช่วยต้นไม้ในทุกทางอย่างถ้วนถี่

ป้องกันไฟโรคแมลงแฝงราวี

ใส่ปุ๋ยที่เสริมทำให้โตไวนัก

•ในพื้นที่เขาสูงชันยันต้นน้ำ

ต้องเน้นย้ำต้นไม้อยู่อนุรักษ์

ช่วยคลุมดินป้องถิ่นไว้ได้ปกปัก

ดูดขวางดักกักแรงน้ำไหลทำลาย

•บางแห่งหนปลูกต้นไม้ให้สัตว์ป่า

หวังพึ่งพาอยู่อาศัยได้หลากหลาย

จำรักษาพาหมู่ไม้หมายกระจาย

แพร่ขยายพันธุ์เสริมเพิ่มเติมมา

•ที่ปลูกป่าอาจเน้นไว้ไม่ตัดฟัน

ด้วยมุ่งมั่นเรียนรู้ไปใช้ศึกษา

ทั้งพักผ่อนหย่อนใจสบายอุรา

ฝึกปัญญาสมาธิที่ใฝ่ธรรม

•หลายประเทศที่ปลูกไม้ไว้มากมาย

ส่งค้าขายสร้างรายได้ให้มากล้ำ

วางระบบจัดการไปหมายเน้นย้ำ

เพื่อน้อมนำนิเวศดีที่ยั่งยืน

•หากปลูกป่าหวังเพื่อขายหารายได้

อย่าบังคับขู่เข็ญใจให้เป็นอื่น

การลงทุนคอยเหลือเกินได้เงินคืน

กลับถูกด่าพากล้ำกลืนขมขื่นทรวง

•ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

แรงดลใจ:

มีโอกาสอ่านข้อเขียนของคุณศรีสุวรรณ จรรยา เลขาธิการสมาคมต้านสภาวะโลกร้อน เกี่ยวกับความคิดเห็นของการนำไม้มาใช้ประโยชน์ดังนี้

"จากต้นขนาดใหญ่มาเหลาเหลือเป็นแค่ปล้องเล็กๆ สนองอารมณ์คนที่อ้างเป็นศิลปินแห่งชาติ เพียงแค่ไปทำเป็นเสาเรียงรายประดับทางเดินในโถงรัฐสภาใหม่ ต้องตัดเป็นหมื่นต้น แล้วนำมาเหลากลึง ให้ใช้ได้แค่สี่พันต้น'เอามาใช้ในสถานที่ออกกฎหมายห้ามตัดไม้ทำลายป่า' ท่านเห็นว่าอย่างไร? ฟ้องมันเลยดีไหม?"

ก็รู้สึกชื่นชมที่ท่านได้แสดงความรู้สึกรักและหวงแหนต้นไม้และป่าไม้ออกมา หากคนไทยส่วนใหญ่มีจิตสำนึกอย่างนี้ก็คงจะดีไม่น้อย เชื่อว่าพื้นที่ป่าไม้ของประเทศเราคงไม่ลดน้อยถอยลง รวมทั้งไม่ถูกทำลายอย่างย่อยยับ(โดยเฉพาะในบางพื้นที่) เหมือนที่ผ่านมาจากอดีต จนถึงปัจจุบัน ซึ่งน่าจะยังคงเป็นไปเช่นนี้ต่อไปในอนาคตอีกด้วย

อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่ร่ำเรียนมาและมีประสบการณ์ด้านปลูกป่ามาหลายปี กับทั้งมีโอกาสสัมผัสบรรยากาศมาตั้งแต่เกิด เพราะบรรพบุรุษประกอบอาชีพการปลูกสร้างสวนป่าไม้โกงกางที่บ้านยี่สาร สมุทรสงครามมาช้านานแล้ว กอปรด้วยมีจิตใจในการอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้เป็นอย่างมาก กลับมีมุมมองที่แตกต่างออกไปจากข้างต้น

การปลูกป่ามีหลายวัตถุประสงค์ แล้วแต่หน่วยงานหรือผู้ประกอบการได้กำหนดขึ้นมา ทั้งนี้ต้องเหมาะสมและสอดคล้องกับสภาพแวดล้อมในด้านต่างๆของพื้นที่เป็นอย่างดี โดยทั่วไปแล้วอาจแบ่งเป็น 2 แนวทางกว้างๆ คือ ปลูกป่าเพื่อหวังผลทางด้านอนุรักษ์โดยเก็บรักษาต้นไม้ไว้ และปลูกป่าเพื่อหวังผลทางด้านเศรษฐกิจโดยตัดฟันต้นไม้มาใช้ประโยชน์

การปลูกป่าโดยหวังผลอย่างไร ก็มีหลักวิชาการป่าไม้ที่ต้องคำนึงถึงและนำมาใช้ให้ถูกต้องตามกระบวนการต่างๆ ทั้งนี้หากมีการวางแผนงานและบริหารจัดการที่ดีแล้ว ก็ทำให้เกิดประโยชน์ตามที่ต้องการ กับทั้งยังสามารถเอื้ออำนวยผลดีทางด้านอื่นๆติดตามมาได้ ดังนั้นเมื่อจำเป็นต้องตัดฟันไม้มาใช้ตามเป้าหมายที่กำหนด ก็น่าจะยอมรับได้ เว้นแต่จะมีความผิดปกติที่ซ่อนเร้นอยู่เท่านั้น

Last updated: 2018-09-25 17:38:54