ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

แรงดลใจ:

คนเราย่อมมีความซาบซึ้งในคุณค่าของภาพที่งดงาม ไพเราะ หอมหวล รสชาติอร่อย และความรื่นรมย์ ของธรรมชาติที่แตกต่างกัน ซึ่งความรู้สึกซาบซึ้งในคุณค่าดังกล่าวนี้ย่อมมีผลจากการเจริญวัยที่ผ่านประสบการณ์ การสั่งสอน การศึกษาอบรม การเรียนรู้ หรือการฝึกฝน จนเป็นอุปนิสัยเกิดขึ้นเป็นรสนิยมตามตัวบุคคล น่าเรียกได้ว่าเป็นสุนทรียภาพทางอารมณ์ เป็นความรู้สึกที่บริสุทธิ์ ที่เกิดขึ้นในห้วงเวลาหนึ่งความรู้สึกดังกล่าวนี้อาจพาให้เกิดอาการลืมตัวหรือเผลอใจต่อความสุขที่ได้รับ ความรู้สึกนี้เปลี่ยนแปลงได้ตามกาลเวลา อันเนื่องจากความต้องการและบริบทต่อวิถีความเป็นอยู่ที่แปรผันไป

ความรู้สึกของคนโดยทั่วไปมีประสาทสัมผัส คือ การเห็นด้วยตา การได้ยินเสียงทางหู การได้กลิ่นทางจมูก การลิ้มรสชาติทางปาก และการถูกต้องสัมผัสทางผิว เป็นประสาทสัมผัส 5 ด้าน ที่รู้จักกันดี อันช่วยก่อให้เกิดความรู้สึกที่แตกต่างกันไป ทั้งทางบวกและลบในระดับต่างๆ แน่นอนที่สุดของคนในยามปกติ ก็คือ คนย่อมไขว่คว้าหรือแสวงหาความรู้สึกที่สุนทรีทางอารมณ์สำหรับตน เพื่อตอบสนองความสุขให้ตัวเองทางประสาทสัมผัสด้านใดด้านหนึ่ง  หรือหลายด้านผสมผสานกันไปตามที่ใจมุ่งมาดปรารถนา ซึ่งเป็นรสนิยมของคนที่แตกต่างกันตามความสมัครใจส่วนตัว ที่ไม่สามารถบังคับให้ชอบเหมือนกันได้

การที่คนแสวงหาความสุขจากการท่องเที่ยวป่าหรือธรรมชาติจึงมีวิถีที่หลากหลาย ในการเลือกเสพสิ่งที่ตัวเองปรารถนา ทำให้ไม่เป็นที่แปลกใจเลยว่า "ทำไมต้องไปดูทิวทัศน์และป่าสนที่ภูกระดึง" "ทำไมต้องไปนอนฟังนกในบึงร้องที่ทะเลน้อย" "ทำไมต้องไปสูดกลิ่นหอมของดอกไม้ป่าที่ดงฟ้าห่วน" "ทำไมต้องไปกินใบชะครามในป่าชายเลนที่บ้านยี่สาร" "ทำไมต้องไปนอนสัมผัสอากาศเย็นช่วงฤดูหนาวตามดอยในภาคเหนือ" ทั้งนี้ยังมีคำถามอีกมากมาย ที่บางครั้งหลายคนอาจไม่สามารถอธิบายออกมาได้เป็นคำพูด เพียงแต่คำตอบสั้นๆที่สรุปได้ ก็คือ การมีความสุขที่ได้รับจากกิจกรรมเหล่านั้นนั่นเอง กับทั้งประเมินแล้วว่าคุ้มค่ากับการใช้จ่ายที่เกิดขึ้น รวมทั้งเวลาที่ต้องสูญเสียไปอีกด้วย

จึงเห็นได้ว่า ป่าไม้นอกจากมีคุณค่ามหาศาล ทั้งทางตรงและทางอ้อมที่รับรู้กันทั่วไปแล้ว ยังมีคุณค่าต่อสุนทรียภาพทางอารมณ์ของผู้คนเป็นอย่างยิ่ง อันเป็นการตอบสนองประสาทสัมผัส ก่อให้เกิดความสุขนานับประการ ที่ไม่สามารถประเมินออกมาเป็นมูลค่าทางการเงินได้ง่าย ใคร่ขอเชิญชวนให้ผู้ที่ยังไม่มีประสบการณ์มาก่อน ควรได้หาโอกาสไปเสพป่า ตามที่ตัวเองชมชอบในด้านใดด้านหนึ่ง(ที่มักได้รับการตอบสนองต่อประสาทสัมผัสหลายด้านคละเคล้ากันไป) เชื่อได้ว่าจะทำให้เกิดความรักและผูกพันกับป่าไม้มากขึ้น เพียงแต่ขอแนะนำให้ศึกษาข้อมูลที่เกี่ยวข้องให้ครบถ้วน เพื่อความสมบูรณ์ของการเสพป่านั่นเอง