หนุ่มป่าไม้พ่ายสาวมะขาม

."ไปงานแต่งต้อยซีคะถ้าแน่จริง"
เธอเขียนทิ้งสรุปไว้ท้ายจดหมาย
เหมือนดังเย้ยให้ระกำช้ำปางตาย
หยามป่าไม้ชายเตี้ยดำยิ่งต่ำค่า

.แบกศักดิ์ศรีที่หยิ่งหนักจากลำปาง
นั่งรถเมล์ประจำทางอย่างหาญกล้า
มุ่งสู่เมืองมะขามหวานใจด้านชา
โอ้กานดาเหมือนฆ่าแกงทิ่มแทงกัน

.นึกถึงวันกาลรักเก่าครั้งเรามี
เกินสามปีที่ชื่นหวานตระการฝัน
จดหมายรักร้อยกว่าฉบับนั้น
ตอกสัมพันธ์อันซึ้งใจเราได้รู้

.แล้วพลิกผันคงหนุ่มรวยอวยพะนอ
เธอตัดพ้อรอมานานพาลหดหู่
ขาดคำมั่นวันชื่นชมกับโฉมตรู
ไม่อยากอยู่ต่อไปไร้วิวาห์

.อนาถหนาหนุ่มป่าไม้คนไร้เงิน
ต้องเผชิญความขมขื่นแสร้งชื่นหน้า
ปวงญาติเธอทั้งสมเพชเวทนา
อนิจจากล้ามางานร้าวรานนัก

.เสร็จงานสู่อเวจีที่รันทด
รถเมล์หมดนอนโรงแรมแกมเศร้าหนัก
คู่บ่าวสาวเข้าห้องหอพะนอรัก
คนอกหักเปลี่ยวหมองนองน้ำตา

.ป่านนี้เขาคงสุขทั่วตัวล่อนจ้อน
กอดก่ายนอนสุขาวดีที่หรรษา
ยิ่งคิดไปภาพหลายสิ่งยิ่งลอยมา
ตรมนักหนาหนุ่มป่าไม้ไห้รำพัน

.ขอชาติหน้าพบกันใหม่ได้ไหม"ต้อย"
จะไม่ปล่อยเธอคอยนานพาลเสียขวัญ
รีบเก็บเงินเข้าวิวาห์พาช่วยกัน
ปลูกมะขามทำเธอนั้นหวานชื่นทรวง

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)

wee.lookforest.com 2 ก.ย. 66

แรงดลใจ: ชาวป่าไม้หลายคนมีลีลาเขียนหนังสือที่น่าสนใจมาก หนึ่งในนั้นคือ"น้าธง" พี่ วน.33 ซึ่งท่านใช้ชื่อทางเฟซบุ๊คว่า Thongchai Pao-in ที่ได้เสนอข้อเขียนทางป่าไม้หลายรสชาติจากประสบการณ์จริง เมื่อวานนี้( 1 ก.ย.66) "น้าธง"ได้โพสต์ความขมขื่นของท่านเปรียบ"อเวจีใจ" ในอดีตจากพิษอกหักที่อดไม่ได้ต้องเอามาเขียนกลอน โดยมีเนื้อหาดังนี้

อเวจีใจ

"ถ้าแน่จริงมางานแต่งต้อยสิ"

จดหมายฉบับสุดท้ายที่แนบการ์ดเชิญงานแต่งของอดีตแฟนเก่า ทำให้คิดหนัก กลัดกลุ้มเหมือนไฟรักสุมทรวง

ใช่ เธอเป็นหญิงคนรักที่ติดต่อกันยาวนานไม่น้อยกว่า3ปี จดหมายรักสลักใจร่อนไปร่อนมากว่า100 ฉบับและทุกฉบับที่เขียนถึงกันนั้นอ่านแล้วเป็นปลื้ม อารมณ์ดี จิตใจผ่องใส มีกำลังใจปีนป่ายไต่เขา

แต่จดหมายฉบับสุดท้ายคือการตัดสินใจบอกลาไปหาคนที่รักมากกว่า

"กี่ฉบับกี่ประโยคพี่มีแต่ความคิดแต่จะทำงานๆๆๆไม่มีสักคำ

ที่พี่จะถามว่า จะแต่งงานกับพี่ไหม เอาคำพร่ำว่ารักๆๆของพี่คืนไปเถอะ เราจบกัน"

ผมตัดสินใจไปงานแต่ง พ่อแม่น้องๆและยายดูไม่โอเคนัก ผมยืนหลบอยู่หลังบ้าน มองผ่านหน้าต่างไปในสวนมะขามหวาน

มีเสียงร้องไห้ของยายกับน้องคนสุดท้อง

"สงสารพี่ ถูกพี่ต้อยทิ้งยังอุตส่าห์มางานแต่งอีก ฮื้อๆๆๆ"

แต่คืนที่ต้องนอนในโรงแรมไม้สองชั้นในตลาดเพราะกลับไม่

ทันรถโดยสาร แล้วนึกภาพบ้านงานแต่ง

"คืนนี้สินะ เขาเข้าเรือนหอ"

นึกภาพวันชื่นคืนสุข สู่สุขาวดีแล้วหนาวสะท้านใจ

อ่านแล้วให้เห็นใจ"น้าธง"อย่างเหลือเกิน คงเป็นเพราะเคยอกหักมาในอดีตเหมือนกัน แม้เหตุการณ์ไม่สะเทือนใจเท่า"น้าธง" ก็ยอมรับว่ามันเผชิญความทุกข์ที่ใครไม่เคยประสบคงไม่เข้าใจ ต้องขออนุญาต"น้าธง"ในการเอาทั้งข้อเขียนและภาพที่เคยโพสต์มาประกอบด้วย ซึ่งคงไม่เสียมารยาทเพราะ"น้าธง"เผยแพร่ทางสาธารณะอยู่แล้ว

Last updated: 2023-09-03 21:11:02