.ชาวป่าไม้ใฝ่งานดีมีหลายคน
แสนอดทนจนเกษียณเวียนมาถึง
"ชำนาญการ"นั้นน้อยไปไม่คำนึง
ยังตราตรึงความในใจได้ยินมา

.ด้วยไม่ชอบเสียจริงเรื่องวิ่งเต้น
การหาเส้นประจบประแจงเลียแข้งขา
รับผิดชอบลุยงานไปอยู่ในป่า
ปรารถนานำพางานผ่านด้วยดี

.เรื่องเงินทองสะสมไว้ก็ไม่มาก
อาจลำบากถ้ากินใช้ไม่ถูกที่
ใช้จ่ายต้องตรองประจำทำบัญชี
ความพอเพียงเคียงวิถีมีคู่ตน

.มุ่งส่งลูกเล่าเรียนเพียรศึกษา
หลายปีกว่าพาสำเร็จเสร็จสิ้นผล
ได้งานดีวิชาใช้ไม่อับจน
หวังเหลือล้นสุขสบายในชีวี

.คอยเยี่ยมนำกำลังใจให้พ่อแม่
ที่เริ่มแก่แท้ปลอบปลุกช่วยสุขศรี
เคยลำบากตรากตรำงานมานานปี
ในชีพนี้ที่อยู่ไปอีกไม่นาน

.จึงเวลาเงินทองของจำกัด
อาจข้องขัดถ้าใช้ไปไม่ถูกด้าน
ปลงหัวโขนครอบใส่ในการงาน
พอถึงกาลกลับคืนไปไม่จีรัง

.การโกงกินก็จิตใจไม่กล้าพอ
เห็นกรรมก่อเกิดยอกยัอนตอนภายหลัง
บ้างติดคุกทุกข์สิ้นดีชีวิตพัง
กินนอนนั่งร้อนรนกระวนกระวาย

."ชำนาญการ"วนกรกาลเกษม
แสนอิ่มเอมเกษียณดีที่มั่นหมาย
ทั้ง"กินอิ่มนอนหลับ"นับสบาย
ฝากผลงานอันกำจายคู่ไพรพง

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

แรงดลใจ: ตลอดชีวิตการรับราชการนั้น ในภาพรวมแล้วช่วงที่ลุ้นกันมากที่สุดในรอบแต่ละปี น่าเป็นเดือนกันยายน ด้วยนอกจากสิ้นปีงบประมาณเก่าและกำลังจะเริ่มปีงบประมาณใหม่ มีการเลื่อนขั้นเงินเดือนของแต่ละคน บางหน่วยงานอาจมีการปรับเปลี่ยนผู้บังคับบัญชาที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ ซึ่งอาจอยู่ครบวาระการดำรงตำแหน่ง หรือมีการเกษียณอายุราชการของคนเดิม ซึ่งก็เป็นไปตามครรลองของชีวิตราชการที่ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า พอถึงเวลาก็ต้องถอดหัวโขนให้คนอื่นเขาแสดงแทน ส่วนตัวเองก็กลับไปนอนลุ้นว่ากรรมเก่าจะย้อนคืนให้เมื่อไร ใครทำดีไว้ก็"กินอิ่มนอนหลับ" ใครทำตรงข้ามก็กระสับกระส่ายไป บางคนเร่งเดินสายทำบุญน่าดูให้ตัวเองสบายใจขึ้น

เคยนั่งทบทวนเส้นทางชีวิตราชการของเพื่อนร่วมรุ่น ถ้ามองในตำแหน่งหน้าที่การงาน หลายคนมีความโดดเด่นมาก โดยที่เป็นระดับอธิบดีถึง 3 คน แล้วยังมีที่เป็นระดับเชี่ยวชาญและผู้อำนวยการสำนักอีกหลายคน ส่วนในวงการสถาบันการศึกษาก็เป็นระดับรองอธิการบดีหลายมหาวิทยาลัย ซึ่งก็เทียบเท่าระดับซี 9 ในสมัยก่อน ทั้งนี้ส่วนใหญ่มักเกษียณในตำแหน่ง"ชำนาญการพิเศษ"ที่เทียบเท่าระดับซี 8 มีหลายคนที่เกษียณในระดับ"ชำนาญการ"หรือเทียบได้กับซี 7 ซึ่งถ้าพิจารณาให้ดีแล้ว การได้ตำแหน่งซี 7 ในสมัยก่อนนั้นนับเป็นการยากลำบากมาก เพราะก็คือข้าราชการชั้นพิเศษในยุคดั้งเดิม ที่ทั้งจังหวัดมีกันแค่ 2-3 คนเท่านั้น

ที่น่าแปลกใจมากกับเพื่อนรุ่นบางคนที่เกษียณงานในระดับ"ชำนาญการ" เพราะเคยสัมผัสกันมาตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรีด้วยกัน กับทั้งติดตามข่าวคราวและพบปะพูดคุยกันอยู่หลายครั้ง นับตั้งแต่เริ่มบรรจุเข้ารับราชการในสังกัดกรมป่าไม้  ก็ยอมรับว่ามีความคิดความอ่าน ความมุ่งมั่นในการปฏิบัติงาน รวมทั้งสร้างผลงานได้อย่างน่าประทับใจไว้ในบางด้าน เพียงแต่ไม่ค่อยก้าวหน้าในชีวิตราชการเช่นเพื่อนหลายคน คงอาจเป็นเพราะเป็นพวกที่ขาด"เงื่อนไข"ในบางด้าน ที่ทำให้ผู้บังคับบัญชามองข้ามไป แล้วแต่งตั้งคนอื่นแทน ซึ่งก็คงเป็นไปในทำนองเดียวกับรุ่นพี่และรุ่นน้องบางคน แต่ก็ขอฝากให้กำลังใจว่าเลือก"ความสุข"ให้ตนและครอบครัวอย่างแท้จริงนั้นดีแล้ว

Last updated: 2022-11-07 14:45:22